اسفرزه

اسفرزه گیاهی است یک ساله با گل های سفید رنگ به شکل گل سنبل، بدون ساقه و دارای برگ های باریک است و به حالت خودرو روی چمن‌های خشک، چراگاه ها، مزارع، علف زارها، جویبار‌ها و بیابان‌ها دیده می‌شود.

قسمت مورد استفاده‌ این گیاه، دانه های آن است که قایقی شکل و به طول سه میلی متر هستند. زمان جمع آوری این دانه ها، اواسط تابستان می باشد.

این گیاه که بومی ایران و هندوستان و پاکستان است به دیگر نقاط جهان صادر می‌گردد.

کاربرد:

پس از آن که اسفرزه از ایران و هندوستان به دیگر نقاط دنیا صادر شد در اروپا، آمریکای شمالی و نیوزیلند پر طرفدار شد به علت خاصیت ضد یبوست در آمریکا از آن در تهیه دارو‌های ملین استفاده می شود.

همچنین انگلیسی‌ها از این گیاه به نام پای مرد انگلیسی یاد می کنند.

کاربرد دیگر این گیاه، استفاده جهت دانه پرندگان، فراورده های ضد ورم، زخم های گلو است.

این ماده به عنوان مکمل خوراکی مصرف می‌شود و معمولاً به شکل پوسته، گرانول، کپسول، یا پودر در بازار موجود است.

میزان مصرف:

می توان از این گیاه به میزان ۵ تا۱۰ گرم در روز با وعده های غذایی مصرف کرد.

خواص:

اسفرزه بهترین ملین‌ گیاهی است که از گذشته های دور مورد استفاده قرار می گرفته است. ملین بودن اسفرزه بدین معناست که آب روده را جذب می کند در نتیجه حرکات روده بسیار ساده تر میشود. اسفرزه می تواند از عوارض یبوست مانند هموروئید و شکاف های مقعد جلوگیری کند.

دانه‌های اسفرزه برای کاهش کلسترول و قند خون نیز موثر است.

استفاده از تخم اسفرزه به میزان یک قاشق مرباخوری و سه نوبت در شبانه روز هراه با دو لیوان آب ولرم می تواند اثر محسوسی در تخلیه و رفع یبوست داشته باشد.

همچنین مشخص شد اسفرزه در کاهش درد، رفع خارش، قطع خونریزی بواسیر وکلسترول مفید است.

طبیعت گیاه اسفرزه سرد و‌ تر است

نگهداری:

اسفرزه به شکل پودر، کپسول، گرانول و مایع موجود است. در صورتی که دانه ها به صورت پودر شده باشد باید حداکثر تا 24 ساعت آن ها را مصرف کرد.

مضرات:

اگر همراه با آن آب کافی خورده نشود، روده ها ورم کرده و آب مدفوع کاملاً جذب می شود پس خروج مدفوع سخت می شود.

زنان باردار باید از خوردن اسفرزه نظیر سایر ملین‌ها پرهیز کنند. و برای رفع یبوست از خوراکی های فیبر دار و سبزی‌ها، غلات، نان های سبوس دار و … استفاده کنند.

از مصرف این فراورده در رژیم غذایی کودکان هم باید خودداری شود.